موضوعات حال حاضر روابط بین الملل است. بر همین اساس، پرسش از تأثیرات این خروج بر ایالات متحده آمریکا به عنوان متحد راهبردی بریتانیا و همچنین یک قدرت مهم جهانی پس از جنگ جهانی دوم تا کنون، سوالی مهم و اساسی است که مورد توجه کارشناسان روابط بین الملل قرار دارد و در این پژوهش نیز نگارندگان در پی پاسخ به این پرسش هستند. در این اثر که به روش توصیفی-تحلیلی نگاشته شده است، در کنار پاسخ به سوال اصلی فوق، به بررسی روابط فرا آتلانتیکی بریتانیا، سیاست خارجی این کشور و چیستی پدیده برگزیت نیز پرداخته شده است. با توجه به آنکه همواره ایالات متحده آمریکا به عنوان یک مؤلفه مؤثر در سیاست خارجی بریتانیا قلمداد می شود و مسئله خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا نیز از این قاعده مستثنی نیست، آمریکا در تشدید تمایل بریتانیا به اجرایی نمودن طرح برگزیت، نقش موثری را ایفا میکند. مسئله برگزیت از لحاظ اقتصادی برای آمریکا از بسیاری از جنبه ها یک شوک اقتصادی محسوب می شود. اما برگزیت برای آمریکا یک روی دیگر نیز دارد و آن مربوط می شود به حضور جهانی بریتانیا پس از خلاصی از محدودیت های اتحادیه اروپا که پیش بینی می شود این امر در جهت همکاری بیشتر با آمریکا در مناطق مختلف جهان از جمله غرب آسیا و همچنین نبرد اقتصادی با چین خواهد بود و از این منظر آوردههای مهمی برای آمریکا دارد.

تلاش آمریکا برای خروج ازتوافق هسته ای موسوم به برجام، برنامه ای بود که دونالد ترامپ از زمان شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سر داشت. در نهایت دولت ایالات متحده آمریکا رسماً از برجام خارج و بازگشت تحریم ها به صورت گذشته را اعلام کرد و برای انجام مجدد مذاکرات در صورت تمایل ایران اعلام آمادگی نمود. پرسش اصلی مقاله حاضر این است که چه عواملی در خروج ایالات متحده آمریکا از برجام تاثیر گذار بوده اند. فرضیه مقاله از این قرار است: بنیادهای سیاست خارجی ترامپ، ثابت ماندن ماهیت تهدیدِآمیز از ایران بعد از برجام و ایجاد فهم و انگاره مشترک میان ایالات متحده، اسرائیل و عربستان بر سر تهدید دانستن ایران، تفسیر آن ها از نقش برجام در تقویت حضور منطقه ای ایران و نادیده انگاشته شدن این موضوع در متن برجام و از بعد داخلی، کنشِ پسابرجامی جمهوری اسلامی ایران را باید از جمله متغیرهای اساسی در تصمیم دونالد ترامپ بر خروج ایالات متحده از برجام دانست.

توافق حاصل از چندجانبه گرایی برجام در صدد حل و فصل مناقشات هسته ای میان ایران و غرب بود. مساله پژوهش این است که با خروج و اعمال تحریم های یک جانبه توسط ایالات متحده و کاهش تعهدات ایران در پاسخ به این خروج و اقدامات بعدی امریکا، چالش هایی از جمله ایجاد ناامنی در سطح منطقه و سطح داخلی برای جمهوری اسلامی ایران، همچنین تصویب قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه و آلمان در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی و مطرح شدن موضوع تمدید مجدد تحریم های تسلیحاتی علیه ایران و تلاش جهت فعال سازی سازوکار ماشه توسط ایالات متحده در شورای امنیت ایجاد گردید. این پژوهش با روش کیفی و از نوع مطالعه اسنادی و مبتنی بر جمع آوری و تحلیل داده های چاپی و الکترونیکی می باشد. به کارگیری چارچوب نظری رئالیسم تهاجمی، به دنبال پاسخ به پیامدهای امنیتی خروج ایالات متحده از برجام برای جمهوری اسلامی ایران می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد خروج آمریکا از برجام باعث شد تا علاوه بر بازگشت تحریم های موشکی قبلی، تحریم های شدیدتر یک و چندجانبه وضع گردد و حتی بر مسائل مهم امنیتی در منطقه خلیج فارس تأثیرگذارد. برخی کشورهای حاشیه خلیج فارس، ایران را از نظر نیروهای متعارف، موشک سازی، رشد نیروهای نامتقارن و افزایش نفوذ منطقه ای تهدیدی بزرگ تلقی کرده که خود عاملی برای افزایش تمایل برای خرید تسلیحات توسط کشورهای مذکور گردید و باعث شد تا امنیت ملی ایران روند نزولی در پیش گیرد

هدف: هدف اصلی مقاله حاضر بررسی سناریوهای پیش روی جمهوری اسلامی ایران در قبال خروج آمریکا از برجام در چارچوب نظریه های روابط بین الملل است. نگارندگان با بهره گیری از رویکردهای نظری در روابط بین الملل ضمن تحلیل سناریوهای احتمالی، در صددند تا سناریوهای فراروی برجام را بررسی نمایند. روش: پژوهش: پژوهش حاضر آینده پژوهی براساس سناریوپردازی است که از مطالعات تحلیلی و شبه تجربی به شمار می رود. سوال اصلی پژوهش این است که از میان سناریوهای بعد از خروج آمریکا از برجام، مذاکره با آمریکا برای تجدید نظر در برجام، ماندن در برجام و یا بازگشت آمریکا به برجام کدام یک ممکن، محتمل، موجه و مطلوب است؟ یافته های پژوهش: یافته های این پژوهش بیانگر آن است که سناریوی ممکن: مذاکره با آمریکا در مورد تجدید نظر در برجام براساس دیدگاه گروسیوسی، سناریوی محتمل: ماندن در برجام براساس دیدگاه کانتی، سناریوی موجه: خروج تدریجی از برجام براساس نگاه هابزی و سناریوی مطلوب: بازگشت آمریکا به برجام و ایفای تعهدات اقتصادی و بانکی اروپا براساس دیدگاه نوکارکردگرایی است. نتیجه گیری: درنهایت چنین نتیجه گیری می شود که در زمان خروج آمریکا از برجام سناریوی موجه از مطلوبیت بیشتری برخوردار است، زیرا جمهوری اسلامی ایران می تواند با خروج تدریجی از برجام از یکسو به اتحادیه اروپا و آمریکا فرصت دهد تا به ایفای تعهدات خود نسبت به برجام بازگردند، و از سوی دیگر با کمترین فشار، فناوری هسته ای خود را مجددا ارتقا بخشد.

در این مقاله مفهوم «مستشاری امنیتی» به عنوان یک رویکرد بدیع در ادبیات بومی معرفی و مبانی نظری آن بررسی شده است. دغدغه اصلی پژوهشگر، یافتن الگوواره و چارچوب مشخصی برای ‏مأموریت مستشاری امنیتی است که بدین منظور رویکرد ایالات متحده آمریکا برای ارائه کمک ‏های مستشاری امنیتی به کشورهای ‏هم ‏پیمان بر اساس اسناد و منابع موجود مورد بحث قرار گرفته است. این پژوهش به روش تحلیل مضمون انجام شده و عناصر و اجزای ‏تشکیل‏ دهنده الگو، بر اساس مضامین شناسایی ‏شده در منابع، بازشناسی ‏شده‏ اند. مطالعه موردی الگوی مستشاری ایالات متحده نشان ‏می‏ دهد که هدف­ گذاری، ایجاد یکپارچگی اقدامات و تقسیم وظایف مشخص میان نهادهای سه‏ گانه اصلی در ارائه کمک های مستشاری امنیتی (وزارت امورخارجه، وزارت دفاع و سازمان یو‏اس‏ اید)؛ تبیین بخش امنیت یا جامعه هدف کشور دریافت‏ کننده کمک ‏ها و همچنین سطح‏ بندی این کمک ‏ها جزو ‏مؤلفه‏ های اصلی الگوی آمریکایی مستشاری امنیتی هستند.